ความฝันของผม…คืออยากเป็นครู นายมานพ อมตะภิรมย์ หรือ เบียร์ ชั้น ม.5 โรงเรียนผดุงปัญญา อ.เมือง จ.ตาก
นายมานพ อมตะภิรมย์ หรือ เบียร์ ชั้น ม.5 โรงเรียนผดุงปัญญา อ.เมือง จ.ตาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตาก
เว็บไซต์ประชาสัมพันธ์ สพฐ.
นายมานพ อมตะภิรมย์ หรือ เบียร์ ชั้น ม.5 โรงเรียนผดุงปัญญา อ.เมือง จ.ตาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตาก
นักเรียนอยู่ไหน ครูไทยไปถึง…คำพูดที่ให้กำลังใจกันระหว่างการเดินทางไปเยี่ยมบ้านนักเรียน ที่อาศัยอยู่เหนือสันเขื่อนภูมิพล อ.สามเงา จ.ตาก ที่นั่น เป็นที่ตั้งของชุมชนเล็กๆ ตั้งอาศัยอยู่ 5 หมู่บ้าน คือ บ้านอูมวาบ บ้านโสมง บ้านสันป่าป๋วย บ้านหินลาดและบ้านนาไฮ โดยช่วงที่มีการก่อสร้างเขื่อนภูมิพล ชาวบ้านไม่ยอมอพยพออกจากพื้นที่ แต่กลับอพยพหนีขึ้นไปอยู่ในที่สูงให้พ้นจากน้ำท่วม โดยประกอบอาชีพเลี้ยงวัว ทำประมง หาของป่า และทอผ้าขาย นายรัตติพงษ์ สันตติภัค ผู้อำนวยการโรงเรียน และคณะครู โรงเรียนสามเงาวิทยาคม อ.สามเงา จ.ตาก ออกเดินทางไปยังหมู่บ้านเหนือสันเขื่อนภูมิพล…
“เราคิดแค่ว่าเราเป็นครู เราอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ อยู่ที่ไหนก็สอนได้” นี่คือเสียงบอกเล่าความรู้สึกของครูสาวิตรี ยาคำลือ (ครูนก) สอนอยู่ที่โรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม อ.อุ้มผาง จ.ตาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตาก มาแล้ว13 ปี นอกจากมีหน้าที่สอนนักเรียนแล้ว มีสิ่งหนึ่งที่ครูนกได้ทำเพื่อสร้างโอกาสให้กับเด็กนักเรียน มากว่า 12 ปี นั่นคือ “โครงการพ่อแม่อุปถัมภ์” ของโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม สำหรับโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม มีทั้งนักเรียนไปกลับและนักเรียนพักนอน ซึ่งนักเรียนที่บ้านอยู่ไกล ไม่สามารถไปกลับได้ ทางโรงเรียนมีหอพักให้ มีอาหารให้ แต่ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของนักเรียน ทาง “โครงการพ่อแม่อุปถัมภ์” จะเข้ามาช่วยเหลือ…